Yorgun Şiiri - Ersan Yüksekkaya

Yine takılı kaldım bir kelimenin başında
Kimi zaman bir emekçiden duyarsın bunu
Kimi zaman bir babadan
Kimi zaman bir hastadan
Kimi zaman benden
Yoruldum...
En son ne zaman uyumaktan zevk aldığımı hatırlamıyorum
Kafamı yastığa koyar koymaz uyuduğumu hatırlamıyorum
Yoruldum işte
En son ne zaman oturup derin derin iç çekip rahatladım hatırlamıyorum
Elimi yakan bir ateş olsa inan çekmeye halim yok
Kim bilir belki hiç dinlenmemişimdir
Biri seni seviyorum dese
“Ben de!” Demeye gücüm yok
İyi kötü nefes alıyorum da
Tekrar vermeye hiç halim yok
Çünkü en alasından yoruldum
Ellerim yoruldu,gözlerim yoruldu
Ruhum yoruldu,sözlerim yoruldu,
Kalemim,nefesim, kalbim...