Yorgun Şiiri - Mert Abdullah

Nasılsın diye soracak olursan.
Yorgunum arkadaş yorgun.
Bir teseli benden istiyorsan.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Sen uzaklarda keyif yapar iken.
Uzun uzun oturup yatar iken.
Rahat bir dünyan var iken.
Yorgunum arkadaş yorgun

Gelmem sen dillere düşmeyesin.
Kalp sızım ne halde bilmeyesin.
Belki bir gün beni anlaya bilirsin.
Yorgunum arkadaş yorgun..

Kabir yolu yakın ki görünür.
Özleyenim yok.ne bilinir.
Kefenim yok bilmem ne sarılır.
Yorgunum arkadaş yorgun keder.

Gelenin olur fazla fazla
Bana hasretin neden ola
Anne yavru torun sağ ola
Yorgunum arkadaş,yorgun..

Neden yanıt yok anlamam
Bir kusur mu ettim bilemedim.
Hava sıcak ne diyeyim.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Ne ararsın nede aratır sın.
Arada nokta lar bırakırsın.
Anlamam neden böyle yaparsın.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Hayaller im gitsin gayri boşa.
Sen mutlu huzurlu ebedi yaşa.
Bünyamin boğulsun yaşlara.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Dünya iki uçta.
Bir uç ta sen ola
Bir uç ta ben ola.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Kalbimin üstünde ağrılar.
Kalmadı mecalim,sızlar.
Gözümde kanlı yaşlar.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Bugün ölmesem belki Yarına.
Ölünün bakılır mi hatırına.
Kalsın tüm mutluluk sana.
Yorgunum arkadaş.Yorgunum.

Ararım kulakların ellerde.
Dillerin başka muhabbetlerde.
Kimi zaman beni engellerde.
Yorgunum arkadaş yorgun.

Oldum elinde deli divane.
Herkes kendi iç aleminde.
Geldi geçiyor her saniyede.
Yorgunum arkadaş yorgun