Yorgun Şiiri - Ahmet Demirci 2

Öyle yordun ki hayat beni
Taşıyamadan yarına
hep aldın hayallerimi,
Ne ben yakalayabildim
Ne sen anlayabildin beni
Ben oldum umutlarımın esiri
Sen oldun hepsinin katili
Nasıl yordun bilsen yüreğimi
Dile gelirdi vücdanının sesi
Öyle özlettin ki huzurlu
Tek bir nefesi,
Ruhum eskidi kovalamaktan,
Beklemekten,
Doğacak bahar güneşini
Özledim gülmeyi,
Ateş gibi yanan gözlerimi
Gidiyorum senden uzaklara şimdi
Aldım yanıma yorgun bedenimi,
Bıraktığın zamansız çizgileri...