Aşkla henüz tanışmamış bir yüreğin acemiliği varken üstünde
Bilesin ki gözlerin her zaman şımartmaz beni
Ne endamın, ne de kokun esir eder ruhumu
Yol yordam bilmeden uçsuz bucaksız bu patikayı birlikte yürürken
Yüzü koynu aşkın kuyusuna düşmeye ramak kala
Kalkardım yine el yordamıyla ve kimseye aldırmadan
Sen ki ardıç ağacının dallarına sığınan yorgun bir cikla kuşunun
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta