Yorgun. Şiiri - Sevim Hakverir

Koşarak gelirdin yanıma
Elinde bir deste şiir yapraklarıyla,
Ben gül beklerdim senden
Sen şiirle gelirdin oysa.
Okumam için ellerime tutuştururdun
Gözlerime bakarak "senin için yazdım"
Bense seni okumak, sana doymak isterdim,
Mutlulukla ellerini tutmak
Gözlerine dalmak, o kısacık anlarda.
Beyaz kağıtlarda yazılanları anlamazdım,
Öyle koşardı ki o cümleler,
Yorgun, üzgün, hasta.
Bazıları güneş gibiydi
Sıcacık sarardı, öper okşarcasına.
Kimisi rüzgar estirircesine
Uğuldardı yapraklar arasında
Anlamazdım.!
Şimdi ellerimde şiirlerin,
Anlıyorum ,alınıyorum, dağılıyorum.
Her biri tek, tek aşk fısıldıyor.
Saçma gelen sözcükler
Şimdi benden hesap soruyor?
Çok geç çünkü artık sen yoksun,
Şimdi kalemimden düşenlerse çok YORGUN.!