yorgun
Düş kurmaktan
Ne zaman vazgeçtim
Uçurumların başlarında
Kucağımda onlarca mutsuz günü
Bir dokunuşla yuvarlayıp
Parçalanabilecek yaşanmışlıkları
Neden bırakmadım sonsuzluklara
Biteviye yorgunluğumdan bilemiyorum
En gerilere gidebildiğimde
Onca zamana ne çok şeyin
Sığmış olduğunu
İzle izle bitmedikçe anlayabiliyorum
Yüreğimin sevda dükkanının
Hiç kapanmamacasına
Her daim açık olduğu buğulu günler
Ulaşamayacağım kadar
Uzaklarda kaldı
Sevinç damarlarımda bir bir yiten
Hüzün güllerinin kokusu bile
Tanıdık gelmiyor artık
Sonrasını ise unutmakla
Sakatlanmaya yeğ tutarım
İnsanın insana zulüm geçidi
Hala kanatır kuruyan yaralarımı
Aldatılmış gariplerin ülkesinde
Yeni yeni yükler omuzladığımı
Her gün biraz daha azaldığımı
Dükkanımdan sokaklara taşan
O kıskanılası gülüşlerin
Çok çok gerilerde kaldığını
Görmenin yorgunluğunu
Ne zaman atabilirim üzerimden
Onu da bilemiyorum...27.2.2017
Yusuf Işık 3
Kayıt Tarihi : 5.7.2017 15:53:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!