Yorgun Şiiri - Fikret Çarkçı

Karanlık düşlerimin gülüşü
Bir hoyrat ki sorma gitsin.
Gece penceremde rüzgar sesi
Uğultulu kulaklarım ve gündüz.
Üstüme öyle gelir ki sen bilmezsin.
Keskin bir bıçak gibi sokulur böğrüme
İnce – ince içime süzülür.
Gözlerim dolar ağlarım düşlerimde,
Gülmek gelir içimden gülemem.
Güldürmez ki iğne deliğinde ki vefasız.
Ve vefasızlık gözeneği.
Haziran’da çekip gitti yine.
Ne kadar garip,
Yine ne kadar mahzun...
Bilmem kaçıncı tren geçip gitti.
Pencerede dururken bitkin ve suskun.

30 Haziran 1997