Yorgun Şiiri - Uygar Yeni

Ateşler içinde,
Kesik nefesli,
Terlemiş bir çocuk gibiyim şimdi,
Yorgunum…

Memeden ağzını çekmiş bir bebek,
Toprağın bağrını tırnaklarıyla deşen bir ana gibi,
Yorgunum…

Yorgun bir gün gibiyim şimdi;
Birazdan varlığını geceye verecek olan,
Yorgunum,
En az dinmiş bir fırtına kadar…

Bir çöpçünün elleri,
Yakılmış bir kent
Bir bardak acı çay
Zehir zıkkım bir sigara
Eksik bir şiir
Ve bir yoksulun düşleri kadar yorgunum…

Yorgunum dost;
Sorma neden
Yorgunum öyle
Ölesiye!

Hadi,
Uzat ellerini!
Ki yalnız,
Bu çukurdan ellerin alır beni…