Yorgun Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Kara gecelerde mehtap olur mu?
Söyle canan, söyle asuman yorgun,
Kalbinde aşk olan huzur bulur mu?
Özlem yağmurundan bağ, bağban yorgun.

Almadı Azrail, vurmadı gitti,
‘Yor’ dedim ‘nazınla’ yormadı gitti,
Dur dedim zamana, durmadı gitti,
Saatte akreple yelkovan yorgun.

Bu sevda öyle bir velveledir ki
Yüreğim oldu bir cehennem sirki,
Ağıtlar söylenir, yakılmaz türkü,
Olmuyor gönül şad, şadıman yorgun.

Sevgili unuttu, hatır sormuyor,
Özlemle tutuştum, gelip sarmıyor,
Allah’a el açtım kabul görmüyor,
Gönülde can yorgun, din, iman yorgun.

Gözlerin benziyor yeşil yaprağa,
Kaç adım yol kaldı kara toprağa,
Hazanda ermişiz bu en son çağa,
Neyi bekliyorsun, an, zaman yorgun.

Olmuyor uzaktan selam sabahla,
Barışsın yüreğin masum günahla,
Benimle bir zaman, mekân penahla,
Vuslata erelim can, canan yorgun.

11.Temmuz.2011 09.50