Yorgun Şiiri - Gazikurdoğlu Mustafa Kurt

Bir tuhaf yoldayım, ben de şaşırdım!
Baharı, yazı yok hayat aşırdım!
Şu yolun sonunda ümit taşırdım!
Finiş beni bekler, ben ise YORGUN!

Kim demiş erkekler ağlamaz diye?
Peki, şu gözümden akan yaş niye?
Ciğer parelenir istikbâl diye!
Âti beni bekler, ben ise YORGUN!

Bir türlü gün doğmaz gecelerime!
Işığa hasret gideriz herhalde!
Hani doğacaktı bir gün gelip de?
Güneş de beni bekler, bense YORGUN!

Felek cilvesi, habire dayandık!
Yollar çamur, çukur, taşlı zorlandık!
Dikensiz gül olur mu hiç, katlandık!
Kokla der beni bekler bense YORGUN!

Gülmek bana haram be canım haram!
Tebessümle bile kanıyor yaram!
Hele bir kahkaha atmaya kalksam!
Felaket beni bekler, bense YORGUN!

Kul emele nâil olamayınca!
Huzur da kalmıyor hayat boyunca!
Hasretle gönüller bedbaht olunca!
Sıla beni bekler, ben ise YORGUN!

Çilekeş! Ömrünün bitti yarısı!
Bu kadar çile yetmezse darısı
Kaderde olursa başım yazısı!
Mezar beni bekler, ben ise YORGUN!

(Gemlik/Bursa)