Yorgun Şiiri - Hakan Yükün

Dağlar göğe sarılmış,
Etekleri pile pile.
kıvrım kıvrım nehir,
Akıyor ince ince.

Çakıl taşları serin,
Berrak su; sığ,derin.
Güneşin ilk ışıkları,
Işıl ışıl çakıl taşları.

Bazen,
Elma şekerini düşürmüş
Bir çocuğun gözyaşları.
Bazen de oğlunu kaybetmiş,
Bir ananın feryadı.

Akasyanın ayakları ıslak,
Gözleri ıslak,
Yaprak ıslak...

Yeşil tonlara ayrıldı,
İncecik bir dalında.
Minik bir kuş şakıdı.
Şarkının nakaratlarında
Büyük balık,
Küçük balığı kaptı...

Geceleri Samanyolu
Nehrin sularına yansıdı,
Yarım dalgalı.
h y. insanlar!
Bilir misiniz?
Nehir akmaktan yorulmadı.