Yorgunum;
Sürekli bir şeyleri düşünmekten yorgunum.
Ve hiç bir şeyi düşünememekten
Yorgun.
Hiç bir şeyi çözememek de,
Sorunlarla boğuşmak da
Yoruyor artık.
Kaçıp kurtulmak istesem dertlerden,
Gitmek yoracak beni.
Kalıp da savaşmaya kalksam,
Dertler boğacak beni.
Kısacası, her şartta ve durumda
Yorgunum işte.
Dinleneyim biraz diye uyusam,
Rüyalarda savaşıp sabah yorgun kalkıyorum.
Rüyalar da yoruyor, hele bir de sen varsan.
Eskiden küçük yürüyüşler yapardım
Yorgunluğumu alsın diye.
Şimdi yolculuklarım uzadı,
Peşimde yine yorgunluğum, bırakmaz ölesiye.
Ama, hayat yorgun bir adama göre değil
Bilirim.
Olsun, nice nice yorulurum da
Sonunda yine dirilirim.
Kayıt Tarihi : 27.3.2004 10:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Burak Kıllıoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/03/27/yorgun-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!