Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Devamını Oku
İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Sıcak bir kara sevda
Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu;
Acımsı, buruk.
Yorgun
Bazen yaşamaktan yorulur insan...
Baş edemediği kötülüklerden,
İkna edemediği insanlardan,
Anlatamadığı düşüncelerinden,
Yalanlardan, riyalardan...
Kaçmak ister bazen insan...
Çevresindeki herşeyi bırakıp gitmek ister....
Fakat öyle yorgundur ki,
Ayakları çekmez bedenini
Aslında yorulan bedeni değildir.
Ruhudur...
Bıkmıştır, insanların kötülüklerinden
Bıkmıştır, anlaşılamamanın ezikliğinden
Kendisini anlayabilecek o dostu düşler
Düşler özleyiş, özlem arayış olur...
Hep bir dostun özlemidir onu çeken
Bilmem kaçıncı gündür bu dünyada,
O dostun özlemiyle geçen...
Akın Örsmen (3.2.2009)
Yol Gösterici yorumunuzun cok yerinde kutlarım kendi sayfama aldım izninizle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta