Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Yorgun
Bazen yaşamaktan yorulur insan...
Baş edemediği kötülüklerden,
İkna edemediği insanlardan,
Anlatamadığı düşüncelerinden,
Yalanlardan, riyalardan...
Kaçmak ister bazen insan...
Çevresindeki herşeyi bırakıp gitmek ister....
Fakat öyle yorgundur ki,
Ayakları çekmez bedenini
Aslında yorulan bedeni değildir.
Ruhudur...
Bıkmıştır, insanların kötülüklerinden
Bıkmıştır, anlaşılamamanın ezikliğinden
Kendisini anlayabilecek o dostu düşler
Düşler özleyiş, özlem arayış olur...
Hep bir dostun özlemidir onu çeken
Bilmem kaçıncı gündür bu dünyada,
O dostun özlemiyle geçen...
Akın Örsmen (3.2.2009)
Yol Gösterici yorumunuzun cok yerinde kutlarım kendi sayfama aldım izninizle
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta