Yorgo'nun Çocukları Şiiri - Yaşar Yaramış

Yorgo’nun Çocukları

Binlerce yıl önce, taşların üstünde keyfince
Dedeleri çok şarap içmiş, kendinden geçmiş
İslam’ ı yok etmek için çok bilenmiş, ant içmiş
Yine de mağlup olmuş Yorgo Dede’nin çocukları.

Otuz altı defa sefer düzenlemiş
Bir arpa boyu yol gidememiş
Her hamleden sonra geri adım atmış
Bir türlü hedefine ulaşamamış.

Adını Ahmet, Mehmet, Muhammed yapmış
Bukalemun gibi kendini hep saklamış
Fırsat bulduğunda da bizi sırtımızdan vurmuş
Yorgo Dede’nin çocukları.

Asırlardır içindeki kini kusar
Zoru görünce o değilmiş gibi susar
Dumanlı havayı sever, kendini pusar
Çok sinsidir. Yorgo Dede’nin çocukları.

Yurdumun kaynaklarına gizlice çökmüş
Kahpece, kalleşçe çok kanlar dökmüş
Nice evladı ailesinden koparıp sökmüş
Zalimdir. Yorgo Dede’nin çocukları.

Patlamaya hazır, tuzaklı mayın
Kanı bozuk, hain oğlu hain.
Aldatmasın seni, isminin önündeki sayın.
Sahtekardır. Yorgo Dede’nin çocukları.

Emeline ulaşmak için her yolu dener
Bazen bir gece bazen de bir fener
Gerçeği görürsek balonları tez söner
Bir gizli yapıdır. Yorgo’nun çocukları.

Bazen bir dernek bazen bir kurum
Bu bize olabilir büyük bir uçurum
Biz her ne kadar iyi niyetli olsak da;
Bize her zaman hasımdır. Ermeni, Rum.

İstediği gibi yer, içer, semirir
Doymak bilmez hep sağı solu kemirir.
Gücü yetse bizi bugün yıkar, yere devirir.
Çok ısmıktır. Yorgo Dede’nin çocukları.

İçimize bir şekilde sızmış
Bir de bizden çok rahatsızmış
Devlete, millete hep kızmış
Densizdir. Yogo Dede’nin çocukları.

Aklınca hep bizi dizayn eder
Sürekli burnunun dikine gider
Nemrut dan da daha beter
Yorgo Dede’nin çocukları.

Gözünü aç! Uyanık ol ! Ey Türk evladı!
Aşığın sevdiği olmasın celladı.
Tatlı dille güler yüzle hep bizi tavladı
Riyakârdır. Yorgo Dede’nin çocukları.