Hepsi bir başka desen,
Hepsi ilik tireten,
Göz okşayan
Ve sanki birer geometri
Mucizesi gökten yağan,
Bembeyaz bir kefen misali
Yeryüzüne örtünüp sarılan.
Düşününce aklıma çocukken
Baktığımız kırık pencerem gelir,
Kırıntılara konan minik serçeler,
İlistirden kuş kapanım,
Yorulan gözlerim,
Buz tutan parmaklarım.
Manzaram çizilir hemen gözlerimde,
Dumanı tüten bacalar,
Kor kor olmuş saciyek altında yarmaçalar
Ve kara kışa yenik düşen nice canlar.
Gene bumbuz ediyor odamı rüzgarlar..
Çok güzelsinizde siz kar taneleri,
Bir hatıraya dalarken gözlerim,
Beni ürkütüyor hala,
Uçmuş çatımızdan
Yorganımıza yağan karlar.
Kayıt Tarihi : 23.1.2010 19:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kış mevsimi idi,tek göz köy evimiz ve damı hartamalardan (*) olan.Çocuktum,ilk mektep yıllarımdan bile önceleri.Hiç birimiz uyumuyorduk,ahırda nazlı düvenin huysuzluğu,yabandan gelen çakal ulumaları ve rüzgarın ıslık çalan,ürküten sesi... Tenha köy gecesinde bir ana ve onun koynuna sığınmış üç yetimi,odamızda çığlık kopartan,çatıdan kopan parçaların korkunç gürültüsü.O bakmaya doyamadığım kar yatağımıza,üstümüze yağıyordu ve yapacak hiç birşeyimiz yoktu bir kenara sığınmaktan başka. Sabah olduğunda kapımızı dahi zar zor açtığımız adam boyu kar.Ocaklıkta yanan ateş ve o çaresizliğimiz... (*) Hartama,ağaçtan ince kıyılarak yapılmış katrana bandırılıp çatıları örten ortalama 1-2 cm kalınlığında 20x80 cm ebatında olan dam kaplanan parçalar.
Güneş umuttu,deniz sevdaydı. Şimdiki gibi boyanıp rengini yitirmemişti dostluklar...
Mazinin sokağında anıların lapa lapa kar yağışı altında kalmış bir şiir okudum.
Kutlarım ,tam puanla :)
belki bir sahandan yiyorduk tek çeşit yemeği ama gözümüz aç değildi . yatağa girip yorganı başımıza çektiğimizde nefesimizle ısınmaya çalışıyorduk lakin hayata umutla, gülen gözlerle bakıyorduk.
eskileri aksettirirken seyrine katıldık ,kutlarım geçmişin izlerini taşıyan paylaşımınızı
selamlar
TÜM YORUMLAR (2)