Baş edemedim dertten harmanım.
Gücüm bitti, kalmadı ki dermanım.
Beni bağrına basan tek dostumdur;
Şefkatle saran, sarılan yorganım.
Yorganımın merhametli sım-sıcağı,
Tatmadım benzer başka ana kucağı,
Olmadı ki bir barkım ve ocağım,
Anam, barkım, ocağımdır yorganım.
Tesellim oldu, yoldaşım göz yaşım.
Günü gelir, tükenir ekmeğim aşım.
Şayet terk ederse kavim Kardeşim.
Bağrına bassın artık kara toprağım
Turan Yükseloğlu
Kayıt Tarihi : 15.4.2019 09:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turan Yükseloğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/15/yorgan-21.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!