Toprak ana gibidir, sarar sarmalar alır koynuna
Kundaktaki bebeğisindir sanki
Tüm acılar orada biter, toprak dosttur
Örter üstünü yorganıdır çıplak bedeninin
Topraktın zaten,toprağa geri döndün
Toprak vefalıdır seni terk etmez
Karışırsın toprağa üzerinde otlar biter
Hangi atanın toprağı sardı sarmaladı seni kim bilsin
Bedenler toprağa, ruh sahibine geri dönecek bir gün
Yeter ki amelin iyi olsun
Buradan ötesini kimse bilemez
Bilen varsa söylesin
Kayıt Tarihi : 1.10.2017 16:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eminnur Acar](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/01/yorgan-15.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!