Acaip üşütmüştü postacı Fikret bey. Akşamdan beri ince iniltilerle sayıklamalarla yatıyordu.Gözünü açtı ziyarete gelenlere baktı. sonra aniden anımsamış gibi tümüne 'hoşgelipsiz' dedi, hal hatır sordu. Gün aşmak üzereydi aniden yerinden doğrulur gibi yaptı beceremedi tekrar sırtüstü uzanarak sırtı dönük olan hanımına seslendi:
-Ne ğayırırsan ay arvat?
-Bişey istiyirsen ay İfihret (Fikret) ?
-Eye bön cumadı da. göresen Şerif dayı gelif mi? bayırağı asıflar mı? derken takatsiz ve bitkindi. Ayağını karyoladan uzatıp kalkmaya yeltenirken Hanımı koştu ve onu durdurdu.
-Eye sen bir yat gözünge gurvan olum.heste geberirsen yine bayırah deyirsen. İçin irahat olsun ay kişi (derken sıcak ilaç dozunda bir kahkaha atarak konuşmasını sürdürdü) men istihlel marşınıda söylemişem, bayırağı* da asmışam odurana.
Kayıt Tarihi : 22.2.2010 14:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yaşanmış bir anı Fikret beyi sevgiyle değerli eşini rahmetle anıyorum. dostça sevgi saygı dolu bir yaşamdan kardeşçe paylaşımdan ah be dedirten bir anı.
Sizde Var olunuz.+10
Kaleme alip biz okuyanlarla paylastiginiz icin tesekkurler..
Saygilarimla..
sende olmasan inanki topraklarımın kültürüne okadar uzak kalacağım ki
sağ olasın var olasın
TÜM YORUMLAR (3)