Yörep Yörep Şiiri - Özdemir Aydın 2

Gönlüm  yayla, yar yaylanın çiçeği,
Gül,  menevşe  odur börtü, böceği, 
Sevda   bahçesinin   dulda   çiçeği,
Baktıkça   bağında   açasım   gelir.

Kaplamış dağımı beyaz bir duman,
Yolum yörep yörep vermedi aman,
Dilde  hicran hicran  dilberi  hazan
Baktıkça   sineyi   yakasım   gelir.

Gözümün tarhında dağ  çiğdemleri,
Domur domur olmuş göğ çimenleri,
Epremiş  mendilde  göl   çemenleri,
Baktıkça   gölünde   ölesim   gelir.

Acep  bu  feleğin  kastı  bana  mı,
Hasret koydukları bir tek bana mı,
O  yar  dedikleri  bahçe  bahar mı,
Baktıkça  dalında   açasım  gelir.

Kul Aydıni hemdem hal bilmezenem,
Gönül  hardan gayrı hal bilmezenem,
Gülüm sensen gayrı gül bilmezenem,
Baktıkça  men  seni  sevesim  gelir.