Yendi beni şu zamanın meydanı
Dost düşmanı seçe seçe yordular
Kendime dost bildim seven her canı
Kollarımı aça aça yordular
Baş tacıdır haktan gelen her emir
Kırılan bir kalbi edemem tamir
Şu fani dünyada üç günlük ömür
Çilesini çeke çeke yordular
İbret dersi aldım acı gerçekten
Uzak durdum namertlerden alçaktan
Arı gibi ballar süzdüm çiçekten
Dil zehrini içe içe yordular
Yenik düştüm hergün geçen zammana
Yaşam benim için olmuş muamma
Nuh'un gemisiyle daldım ummana
Deryaları geçe geçe yordular
Kul Tuncay içimden derdimi döktüm
Bir tek yaradana boynumu büktüm
Altmışyedi yılı böyle tükettim
Gurbet el'e göçe göçe yordular.
Kayıt Tarihi : 29.6.2020 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
