Gönlümde sultandın başımın tacı
Ardından baktığım yol yordu beni.
Her lafın bir kurşun zehirden acı
Yalancı sözlerde dil yordu beni.
Hep üstten baktın ya yerin kafdağı
Gördükçe çözüldü dizimin bağı
Eriyip tükendi içimin yağı
Sensizken yediğim bal yordu beni.
Fettan bakışların bağrımı deldi
Cilveli gülüşün aklımı çeldi
Sana olan duygum coşkun bir seldi
Ayrılık rüzgârı yel yordu beni.
O eski Devrimî şimdi artık yok
Ölçüsüz sevmiştim her bir seyden çok
Beni yıkamazdı bin zehirli ok
Elimde kırılan dal yordu beni.
Devrimî(ilker murat çinitaş)
04.06.2023 Mamak
Kayıt Tarihi : 4.6.2023 14:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!