Yordu Beni Şiiri - Şerife Gündogdu

YORDU BENİ
Bu nasıl bir dünya böyle,
Oyaladı durdu beni.
Sindir ipte sillesiyle,
Hep sırtımdan vurdu beni.
Yalan dünya yordu beni.

Görmez oldu iki gözüm,
Güden güne solar yüzüm.
Kalmadı baharım yazım,
İliğimden sordu beni.
Yalan dünya yordu beni.

Her geçen yıl aldı benden,
Benliğimi çaldı benden,
Kalanımdan fazla giden,
Nedense hep gördü beni,
Yalan dünya yordu beni.

Gönlümde onulmaz yâre,
Nazım geçmez nazlı yar’ e
Gireceğiz kara yere.
Her dem yıktı derdi beni.
Yalan dünya yordu beni.

Ellerimin şekli bozuk,
Yüzlerim de dolu çizik.
Ah ömrüme oldu yazık.
Hep yüzüme yerdi beni.
Yalan dünya yordu beni

Coşkun akar durulurum,
Rüzgâr olur savrulurum.
Buz dağında kavrulurum,
Hep tersine sardı beni.
Yalan dünya yordu beni.

Şerifeyim sabreylerim,
Sıtkı’mı bütün eylerim
Hem ağlarım hem söylerim,
Genç yaşımda erdi beni
Yalan dünya yordu beni.