YORDU BE USTA
Ömrümü tükettim nafile boşa
Boğuldu gözlerim yağmura yaşa
İsyanım olamaz kadere haşa
Bu hayat bizleri yordu be usta
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta