YORDU BE USTA
Ömrümü tükettim nafile boşa
Boğuldu gözlerim yağmura yaşa
İsyanım olamaz kadere haşa
Bu hayat bizleri yordu be usta
Güvenim kalmadı sahte yüzlere
İnanmak hataymış yalan sözlere
Düştü şu yüreğim yanmış közlere
Sanki zaman artık durdu be usta
Nasılda aldandım sahte bakışa
Geçici baharlar döndüler kışa
Neler geldi bilsen bu garip başa
Dertleri sırtıma vurdu be usta
Sevmenin cezası anladım ağır
Perişan eyliyor yakıyor bağır
Kapanmış kulaklar olmuşlar sağır
Beni orta yerden kırdı be usta
Ayhan kocabay
24.05.2019 Reşadiye Tokat
Ayhan KocabayKayıt Tarihi : 25.5.2019 01:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ayhan Kocabay](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/25/yordu-be-usta.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!