Çevirmiş yönünü akibet bilmez
Karanlık yollarda senle gidilmez
Kalemin kapkara elbet silinmez
Yazık etme nefse ey zalim kişi.
Kelepir bulmuş gibi toplanmişlar başına
Bir parça almak için sarılmışlar taşına
Bakmıyorlar bile ağlayanın yaşına
Yazık etme nefse ey zalim kişi.
Nedamet duyacağın haram işe kalkışma
Hep böyle gelir deyip avantaya alışma
Bir gün akar kesilir, boş yere tartışma
Yazık etme nefse ey zalim kişi
Nereden geldin nere gidersin
Yollarına diken acılar ekersin
Ardından gelene bakar gülersin
Yazık etme nefse eyzalim kişi
Senin ruhun karanlık acılar saçar
Sana bakan kişi geceye bakar
Unutma orada yarasa uçar
Yazık etme nefse ey zalik kişi
Saklanıp yuvandan kaldır başinı
Helalından kazan tatlı aşını
Sakın alma bir mazlumun ahını
Yazık etme nefse ey zalim kişi.
Kayıt Tarihi : 10.6.2013 11:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ey zalim kişi
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!