Yontular Yontusu Unutuluş Manzumesi

Hayrettin Taylan
1968

ŞİİR


23

TAKİPÇİ

Yontular Yontusu Unutuluş Manzumesi

Kırık parçalara ayrılmış tutkunun ilencindeyim. Beni anlatmak istiyorlar keder.Sığmıyor cümleler acıların dibine.
-Ürkünç bir rastlantının rasyonel tablosunda sana ben şiirler, aşklar, bestelenmiş gizler büyüttüm.
-Yanına geldim söylemeye, söylenmeye gel gör ki rastlantı, bulantı,ilenci demlerim seni kendi kıymıklarına teslim ettiler.
-Kıymıklar seni yuttu sanırım. Kıyıların yok, kıyamadıkların yok, ben yok.

-Bu bilici rastlantının sevici öyküsünde sana öldüm.

-Kurtuluş kurtlanmış.
-Diriliş kalmış yürek sızılarımın telinde. Biçimlenmemiş yürek sellerine katılan son insan suretiyim.
-Buyur suretimden tinler oku. Buyur, tenimden tinler tanı aşk adına.

-İstememek saklı kalsın duruşlarında. Değer vermek senin için matematikte kalsın.

-Benden ırak olsun hiçlerin.
* Hiçleri severim yoktan daha iyi. Sen hangi istendik davranışın adılısın bilemedim.
Öncelerimde sıfat olarak kalacak mısın aşka. Yan yana değil, el ele değil, yürek yüreğe nitel bir sıfat olarak kalacak mıyız bu aşk nazarında.

-Doğurtma istemi olan algıların gölgesinde beni mezelerine taşır mı şavkın. Şevkinin Şevki’si olarak idraklarımı sunabilir miyim ki.

-Yontular yontusu açlığımı çok görme. Biraz zaaf mavilerindeyim.Biraz haz sahillerinde sahici Leyla’lar yüzdürüyorum gizemli gecelerime.
-Biraz insani, biraz şeytani bir akışın kirli sularını çoşturuyorum.
*Uç numara oyunları olan saçlarının telindeydim, biraz aşktan esintiler bekliyordum.
Gelme kokusu var yürek başlarımda. Yürüme sesini çağırıyor damlalar.
*Acılar sayılarını âminlere teslim etmiş.
-Harfsiz güncelerim sökülüyor sevda alfabesinden.
Elifle başladığım sevdanı x ile bitiremem. İçindeki çocuğu
annesiz büyütme .Özünden itişler okumasın kader.

-Biraz kendini buluşların bulmacasında beni dinle.
Yukarıdan aşağıya kadar yazılan her soruda sen, her karede ben.
-Sağdan sola kadar her sözcük sol yanına yanıtsız kalışlar işaretliyor.
Kalakalıştan sana kalışın imzasını attı mecalim. Kül olan mazinden gül olan geleceğine uzandım.
*İstedim seni.
Kıtlanan yanılmaların akislerinde kalmadın.Kitlenen umudun son sayfasındasın.
-Adına kadar öteler ısmarladım.
Benden öte sen, senden öte ben, öteden öte ötrelenmiş vuslat.
-Aktım sana ömürlere sığmaz sularla. Besle beni, özle beni tininde Tinna Tenna

Hayrettin Taylan
Kayıt Tarihi : 6.3.2012 19:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Hayrettin Taylan