Çok gülerim çok neşeliyim ama çokta boynum büküktür.
Buruğum gönlüm kırık boğazım düğüm çok güçlüyüm çokta güçsüz.
Küçük bir kız çocuğu iken herşey ne kadar güzeldi.
Büyüdüm-k bu kırılmak demekti.
Bilir miydik ?
Bilemezdik.
Ah be Fâni Dünya.
Herkese zorsun herkesin derdi ayrı bu yıkılası dünyada.
Kimi hastanede oturup ana babasının iyileşmesini bekler kimi evladının kahrını çeker kimi uçup giden sevdiğinin ardından akıtır yaşlarını. Kimi bazılarının yokluğunun gürültüsünden sağır olur.
Kimi yarım kalanlara inat susturamıyor özlemini. Herkesin bir derdi.
Belki diniyor ama geçmiyor.
İzler bırakıyor şuracıkta.
Boğazımda gönlüm de.
Öyle özlemlerim var ki gözlerimin ışığını söndüren.
Artık eskisi gibi bakamıyorum.
Işığım yok.
Söndürdüler.
Bugünlere de şükür.
Kendime acıyorum.
Bugünlerimi aratma Allah'ım!
Kayıt Tarihi : 20.6.2022 14:01:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yöneliş...
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)