Yönelir Şiiri - Cuma Ali Çetin

kafirler Müslüman öldürmek için...
Beş yüzü beğenmez Bine yönelir.
İslam yurtlarını böldürmek için...
şeytan bulamazsa cine yönelir.

Kurt kuzu yerine domuzu yese !
ALLAH'ım bu rüzgar tersine ese !
Yemeni, ırak'ı bıraktım dese...
Doğu Türkistan'a Çine yönelir.

Ben ne ile dolup taşam içinde ?
Zor imtihanları aşam içinde !
Biraz aklı olan yaşam içinde...
Mürtedliğe değil dine yönelir.

Dostum der kandırır kendiyle küsü !
Tam bir aldatmaca bezeği, süsü !
İtalyan, Alman'a değen virüsü...
Yarın çeker alır Fin'e yönelir.

Mazlumların ahı titretti arşı !
Herkes eve mahkum boşaldı çarşı !
Tiki var bunların dürüste karşı...
Mertleri sevmeyip hine yönelir.

Koşarlar petrollü çölüm var desen.
Susar kabir denen bölüm var desen.
Etme bire zındık ölüm var desen...
Azraile (as) bile kine yönelir.

Kemikten dökülmüş olsa da etin...
Bunun düşmanlığı çetinden çetin.
şia denen zalim: ehli sünnetin...
Parçalar kabrini sin'e yönelir.

Şaşmadan yaşayıp özü üzere...
Kızsa da dökmezdi közü üzere
Alim Muhyiddin'in sözü üzere...
Adaletli sinler şin'e yönelir.

Ey insan nere de olur isen ol...
Aynı yere çıkar yürüdüğün yol.
Uyanık ol Mü'min bu mendebur kol...
Bedenden ziyade tin'e yönelir.

Cumali yandaş çok tekildi sanma,
Biçilir kökünden ekildi sanma,
Gidiyorum deyip çekildi sanma...
Bu uyuzlar sana yine yönelir.

Tin: ruh.