Yonca Serinliğinde Şiiri - Ayşe Uçar

gecenin zifirisi ve herkes derin uykuda
bense kabus gibi bir rüyanın etkisinde uyanık nefer
kirpiklerim nazlı nazlı kapanmaya çalıştıkça
zihnimde çılgın kabuslar
deli gibi kurşunluyor
uykularımı

saatler vızır vızır
tenimde buz kesiği ve soğuk rüzgârlar estirirken
travmatik bir sancı bu kökü yıllar öncesine ait
söküp atmak kolay mı değil
zehiri akmış bir kere içime
tam kurtuldum derken
yeniden yeniden hortluyor
uykularım zebil ziyan
ruhum delik deşik

kanıyorum oluk oluk uykusuzluktan

uykularımın katili gençliğimin katili hâlâ peşimde
hâlâ inatla kanımı canımı sömürmek için direniyor
beynimdeyse gidip gelen med -cezirler oynaşı
sarhoşluğuma sebep kırgınlığıma
öfkeme sebep

keşke geçmişin
hatalarını ve yanlışlarını silebilme
ve yola devam edebilme gücüm olsa
yorgun bir zamanın bitkin savaşçısıyım
meydan okuma ve savaş naraları atacak
bir kızıl derili muhabbetim yok

kimseyle işim olmaz artık
çekilsin yolumdan kabuslar ve karanlıklar soytarısı
keskin yaralarımın kurumuş izindeki ölü hayaller
acıyan dudağımın kanlı diş izleri
ve kayıp rüyaları silinsin
yok olsun

gerçeklik ve yokluk zıtlıkları
bakışlarımdan silinsin yeter nefes alabileyim
rüyalarım arınsın geçmişin tozları savrulsun gitsin
uçayım kuşlar kanatsız melekler gibi
kasırgasız bulutlar güneşli bahçeler
misali aydınlanayım

uyanayım
körpe bir maral gibi
seke seke dolanayım her güne her sabaha
her gün yeniden bir doğumum kutlu olsun
her gün yeniden açayım tomurcuk güller gibi
gün benim güneş benim olsun
gölge etmesin kimse

yeşil cennetlerin şakıyan tek beyaz güvercini olayım
dünya gözlerimde eteğimde savrula savrula dönsün
yoruldum artık tırmana tırmana
uykusuzluk merdiveni
çekilsin önümden
yıkılsın duvarlar

kırlarda yemyeşil serpilen yonca serinliğinde yayıla yayıla
sessizce mutlu mutlu uyuyayım

- sessizce

...............
...........................

02:39
40102025