Ülkemiz üzerine kara bir bulut gibi çöken amansız felâketi ve yitirdiğimiz canları unutmamız mümkün mü? Biz de 1. sınıf öğrencimiz Yoncayı Adapazarı Depreminde yitirmiştik. Hâlâ içimiz yanıyor ve yaralar sarılabilmiş değil. Bu şiir YONCAmızın aziz ruhuna ithaf edilmiştir...
Yoncamız bir melek idi
O daha bir bebek idi
Okulda kelebek idi
Gerçekten uçtun mu Yonca?
Aşktı o! Değiştiren tüm gecelerimi
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim
Devamını Oku
Aşktı o! Beni durup yenileyen
Oydu, duygulu yapan hoyrat ellerimi
Oydu, dolu dizgin gidişime dur diyen
Bir bıçağın keskin yüzünde kan lekesiydim




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta