Ülkemiz üzerine kara bir bulut gibi çöken amansız felâketi ve yitirdiğimiz canları unutmamız mümkün mü? Biz de 1. sınıf öğrencimiz Yoncayı Adapazarı Depreminde yitirmiştik. Hâlâ içimiz yanıyor ve yaralar sarılabilmiş değil. Bu şiir YONCAmızın aziz ruhuna ithaf edilmiştir...
Yoncamız bir melek idi
O daha bir bebek idi
Okulda kelebek idi
Gerçekten uçtun mu Yonca?
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta