Ülkemiz üzerine kara bir bulut gibi çöken amansız felâketi ve yitirdiğimiz canları unutmamız mümkün mü? Biz de 1. sınıf öğrencimiz Yoncayı Adapazarı Depreminde yitirmiştik. Hâlâ içimiz yanıyor ve yaralar sarılabilmiş değil. Bu şiir YONCAmızın aziz ruhuna ithaf edilmiştir...
Yoncamız bir melek idi
O daha bir bebek idi
Okulda kelebek idi
Gerçekten uçtun mu Yonca?
Yoncamız gitti dönmez
Yürekler yaktı sönmez
Gözyaşı aktı dinmez
Bırakıp kaçtın mı Yonca?
Yoncamız sen rahat uyu
Dünya bu, bir dipsiz kuyu
Kaderin kötü oyunu mu bu
Dünyadan geçtin mi Yonca?
(Antalya, Mayıs 2000)
Fikret OktayKayıt Tarihi : 14.9.2011 08:39:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!