Yonc Şiiri - Mehmet Emin Efe

Ben
Yola çağrılan bir yolcuyum
Önüne nehirler koyulan ve teknesiz bırakılan
Hanlarda, sur diplerinde yağmalanmış bir tarihte aşk arayan
Cüce olmayıp pamuk prensese aşık olan
Tek yapraklı iken dört yapraklı yonca arayan
Ben acıya bulanıp aydınlık günler düşleyen
Olmayacak hayale inanan bir maceraperest
Kanadı olmayıp uçmayı deneyen bir deli
En çok da bir deliyim
Sen bana deli dedikçe deliligini seven bir meczup
Hiç mi akli yanım yoktu
Elbette vardı
Olduğun şehirde doğmak gibi.
Yanlış zamanda karşıma çıkan sen en büyük doğrumdun
Ne önemi var yanlış olan ben olduktan sonra.
Bir önemi var mı doğruyu aramanın
Tarihten aşk arayan bir adamın deliliğinde.
Dünyanın en güzel sesinden şarkılar, en içten şiirler dinledim
En güzel dudaklardan sigara içtim
En güzel avuç içini öptüm
Deli olmayı sevdim.
Deli olmasaydım yine de bana şarkı söyler miydin?
Aşk ve acı ikizdirler
Alın ile yazgı gibi.
Aşk yazgıyı güzelleştirir
Katlanır hale getirir.
Ve şimdi önümde koca bir ömür
Aşkınla güzelleşen bir yazgı.