insanı farklı kılan
baktığı yön
durduğu yerdir çocuğum
yoksa
tarladaki buğday gibiyiz hepimiz
aynı suyla sulanır kökümüz
yok kimsenin kimseden farkı
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta