Düşündüm şöyle bir sordum kendime,
İnsanım diyende şan bulamadım…
Özünde yanmışsa kulun derdine,
Şüpheye düşecek zan bulamadım…
Çıkar için dönen yalan dillerin,
Aşına su katan sahte beylerin,
Cüce bil’olmayan çoğu devlerin,
İçinde doğacak can bulamadım…
Bu devran bey’inmiş geçin bunları,
Sevdalı, sevdasız seçin bunları,
Son bahar gelende biçin bunları,
Samanı koyacak han bulamadım…
Dilinden, dininden ödün verenin,
Yetimin, mazlumun hakkın yiyenin
Kimlikte Türk yazıp, halkım diyenin,
Damarda akacak kan bulamadım…
Vatan aşkı ile yürek yananda,
İnsanlık uğruna acı bananda,
Nefsine değil de Hakk’a kananda,
Unvanı olacak, san bulamadım…
Aldanma Şahan’ım yalan dünyanın,
Kapılma zevkine, olur hüsranın!
Kâbe’yi sorarsan kalbi insanın,
Başkada dönecek yön bulamadım…
Kayıt Tarihi : 12.4.2012 07:49:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!