Yılgın bir yaz sonu!
Yorgunluğuma dem vurmuşum …
Hatıralara bakıyor, resimlerle avunuyorum için – için …
Yön göstermeyi sevmeyen,
Gururdan nefret eden her insanın akıbeti gibi,
Yönlendiriliyorum aniden …
Dudaklarımda beliren bu kıvılcım, ani şokun etkisinden.
Bendeki bu değişim,
Yalancı olmayan, bir beşinci yönden esen rüzgar gibi!
Yılgın bir yaz sonu!
Yorgunluğuma dem vurmuşum …
Kaderimin bana gösterdiği yöne bakıyor ve gülüyorum için – için …
Seviyorum!
Sevmeye aç bana, ne güzel geliyor be!
Gülüyorum!
O, güzel gülen gözlerle be!
05/09/2002
Perşembe
19:43
İzmit
feaxx.com
1008
Kayıt Tarihi : 28.12.2012 00:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!