Yolyormaz Şiiri - Osman Bulut

Bunu ne araba ne yol tutuyor.
Aklına estikçe yolu tutuyor.
Neredeydi daha dün unutuyor,
Eşiğe bastıkça yolu tutuyor.

Ne naza katlanır, ne çeker kahır,
Biliyor bir yerde duracak ahir.
Cadde, sokak ne ki koskoca şehir
Yüzünü astıkça yolu tutuyor.

Menzilinin metresi yok, mili yok,
Bu tutkunun tutarlı tevili yok.
Onun da canı var ağzı dili yok,
Ayaklar sustukça yolu tutuyor.

Yoruluyor yattıkça, oturdukça
Ortamdaki havayı bitirdikçe.
Osman yolcu; yüreği götürdükçe
Gözü de kestikçe yolu tutuyor.