Yolunu Kaybeden Adam Şiiri - Rahman Fidan

Elalem dalmış dünyanın karanlık pis işlerine
Bense yarı sarhoş kanmışım yârin gülüşlerine
Aşk dediğin zalim bir çark bakan yok dişlerine
Şaşırmış yolunu bu adam bakalım sonu ne olur

Ne gelenlerden dersin nede gidenlerden ibret alır
Ufacıktan bir hareket görünce çiğ düşer nem alır
Güven karşılıklı olursa işte o zaman aşk baki kalır
Kaybetmiş yolunu bu adam bakalım sonu ne olur

Ben sarhoş değilim inan telefonun tuşları sarhoş
Hayatı okudum satır satır baktım ki her şey boş
Hadi unutabilirsen beni unut, durma git ona koş
Kaybetmiş yolunu bu adam bakalım sonu ne olur

Gecenin karanlığında ölüm sessizliği kol geziyor
Gereksiz nazlanınca maşuk aşık canından beziyor
Her işven her nazın inan beni canımdan bezdiriyor
Kaybetmiş yolunu bu adam bakalım sonu ne olur

Usta nar kırmızısı bağrımda hiç sönmedi yanıyor
Deşmeyin yaralarımı durmadı zaten hep kanıyor
Kimileri delikanlı kimileri ise sarhoş diye anıyor
Kaybetmiş yolunu bu adam bakalım sonu ne olur