Yoluna Düşümde Düştüm Şiiri - Suzan Çelik

Vefayı aramış üşümüştüm, ondan bu sevdaya düşümde düştüm;
Hasrettim adalete, bulamadım bu yerde, öyle kalbime döndüm
Sıddık bildirdi bana aradığım nerede; Rüyamda O’nu gördüm
Bildim! Ki Ömer’dir anahtar, O’na erince çözülür kördüğüm

İki’ye, Mevla’ya dost, Ah gitmiş Faruk! Nerededir kimbilir
Mahrur Yiğit! Gördüm ki dostlarla meşk eder! Yeri cennettedir

Kuşanmış aşk sırrını yar, ne yakışmış ölümsüzlük kisvesi
Rabbinedir rağbeti, sevdası derin, ki gayriye bakmaz belli
Var mı yerde Ona benzer? O’dur Hak’ka kul batıla heybetli
O’nsuz olmazdı ya! Ömer gitti! Dünya adlsiz! Çekilmez ki

İki’ye, Mevla’ya dost, Ah gitmiş Faruk! Nerededir kimbilir
Mahrur Yiğit! Gördüm ki dostlarla meşk eder! Yeri cennettedir

Faruk kalkmış yeryüzünden, boşa bekleme adaleti dedi zalim
Madem ölmedim, kalamam garip dedim, yine ben Ömer bekledim
Derken çıkageldi sevgilim, kulağıma sayılan isimden bildim
Sıddık yanında adalet, bildim ki Sadat yolunda ancak Ömerim

6 Aralık 2007