Yolun ve Yalnızlığın Şiiri
Yol, her zaman önümdeydi
Kimi zaman taşlı, kimi zaman çiçekli,
Hep yürümemi isteyen bir çağrıydı.
Adımlarımı duyan yalnızlığım
Yoklama defterinden tanımadım sizi,
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Devamını Oku
Benim haylaz çocuklarım
Sınıfın en devamsızını
Bir sinema dönüşü tanıdım
Koltuğunda satılmamış gazeteler
Dumanlı bir salonda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta