Yolun Sonunda Yar Var Şiiri - Ecir Demir ...

YOLUN SONUNDA YAR VAR

Gizem dolu gençliğin, masalımsı  yanın var.
çiçeklere yer olmuş, Yollar yare uzanır
Dört yanımda gözlerin, bende yara izin var
Hangi tacı ve tahtı  arıyorsun meçhulde
Yoluna serili bak bedenim ve başım var
çiğneyip gidişinde, bunun ne anlamı var.
Sürgünüm sana imış,  kader deyip te geçme
Saçından merdiven  yap, göğe tırmansın ruhum.
Bir  yıldız benim için, al ki feza kaybolsun
Samanyolun dan sarkıp , süreyyayı sarayım
Gelip geçersin diye Işıktan bir yolum var
Aydınlık yarınıma,  nurun haznesi dolsun.
Sokulur hayallerim,  umudun son yolcusu
Bir sol yanımda durur bir sağ yanımda yıllar
Geceler sessiz geçer, gündüzler hep sonbahar
şarhoşun  narasında  ölünce  karanlıklar
Duygular yırtık kırık, sevenler  Sahipsiz yar
bir sokak bul kendine  Kimsesiz Kaldırımlar
Yar diyemedim sana,  Bülbül yuvasıymış gör
bizim küçük sevdamız, zayıf bir sülük kadar
yankılanan bir isyan, dökülense  duygular
tolapyıver yerlerden her yanım dökük. Kırık
Acelem yoktu amma, yolun sonunda husran
Hava serin ve ayaz ruzgar istilasında
Üşüyor yanaklarım  küflü yosunlar kokar
Usulca kaybolanlar,  ay'ın yakamozunda.
Güneşi yutar dalga,  anıları balıklar
Uyur gibi bıraktım. yokluğun acısını
Eriyordu dünyamız, vurur suyu parçalar .
Gül sarısı Goncalar  yüklüydü sevdamıza
sökük hülyalarımda, hasretin beni sarar
en kalbi yeri yarar, titriyorduk derinden
sökülürken duygular sarkıtlar iniyor bak
gönül  seni kim sorar, bu hançer yarasında
Deler gibi gönlümü, günah yüklü yolumun
Son umudunda hayat, beden çökmüş ölüme
Yıldızlar kayar gökten, toprak ağlıyor  havar
Sakın geç kalma gönül, görünür yerde yar var

2