Yolun Sonunda Şiiri - Orhan Şehit

Bir hayat hikayesi var orta yerde
Kimi yolun başında güldü
Kimi ortasında üzüldü
Geçmiş sanki dündü
Aslında yaşananlar koca bir ömürdü

Yolun başıydı en güzeli
Çılgındık,çünki; deliydik
Zengindik,çünki; havalanırdık
Fakirdik,çünki; ekmeksizdik
Ama,
Aşıktık,çünki; severdik
Çoğu zamanda şaşkındık
Beklerdik sevgiliyi
Bazen soğukta,
Bazen mehtapta,
Seyrederdik aynı yıldızları
Hayata toz pembe baktığımız
Geçmişte kalsada
Gençlik yıllarında

Hayata atılmıştık gerçekler orta yerde
Kavgalıydık,çünki; yollar ayrldı
Zengindik.çünki,sömürendik
Zenginlik suç değil biz hep ezilendik
Ama aşıktık.çünki; aldatandık
Beklemezdik sevgiliyi
Ne soğukta nede mehtapta
Seyretmezdik aynı yıldızları
Hayata acı baktığımız
Geçmişte kalsada
Yolun ortasında

Yolun sonuydu en kötüsü
Zengindik,çünki; yerimiz belli
Fakirdik,çünki; her yer paristi
Ama,
Aşıktık,çünki; geride bırakandık
Ölüyordük,çünki; ölümlüydük
Gider olduk tek tek
Konuyorduk musalla taşlarına
Hayata siyah baktığımız
Yolun sonunda