Kâh ağlarım, kâh gülerim
Halden hallere girerim
Olmaz artık eski düzenim
Yolun sonunda… Sonunda
Toplanır valiz, konur kenara
İstesen de duramazsın fazla
Ahir ömürde olur işler avara
Yolun sonunda… Sonunda
Dal sallanır düşer yaprak
Zamanla hep çeker toprak
Kurtuluşu yok ne yapsak
Yolun sonunda… Sonunda
Hastalıklar bir bir çıkar
İnsan her şeyi kafaya takar
Bakanlar da yavaştan bıkar
Yolun sonunda… Sonunda
Muhtaç olursun başkasına
Boğulursun daim gözyaşına
Çok özlem duyarsın komşuna
Yolun sonunda… Sonunda
Paran pulun başkasında
Kalırsın dört duvar arasında
Zevk alamazsın yaşasan da
Yolun sonunda… Sonunda
Uzandığını kolay alamazsın
Kaybettiğini hiç bulamazsın
Yalnızlıktır en yakın dostun
Yolun sonunda… Sonunda
Şair daha söyler iken ağlar
İçindeki hisler çağlar, çağlar
Günümüzde zorlaşır yollar
Yolun sonunda… Sonunda
Mahir der, hep dua edelim
Kimselere olmasın kederim
Üç gün yatak, 4. gün gidelim
Yolun sonunda… Sonunda
02.01.2023
Kayıt Tarihi : 2.1.2023 15:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
YAŞLI ANNECİĞİMDEN ESİNLENEREK GENEL KALEME ALDIM
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!