yolun sonuna gelmiş insanların umursamazlığı var üzerimde,
bin yıllardır yürüyor gibiyim kurak iklimlerde! ...
toprak beni yavaş yavaş kendine çekiyor!
önce ellerim yoruldu,
sonra bedenim susuz kaldı!
zihnim bir vaha umuduyla sabretti hep,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla