Ömür,
İnce uzun
Bir yoldur.
Dünya karanlık,
Yolun sonu yoktur.
Yürü dostum yürü.
Bu yolda cahile,
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
İllaki ünlü olmak için, eski şairlerin şiirlerin mi okumamız gerekiyor. Elbette hayır. Okuyan okur, okumayan okumaz.
Okuyup ben onlara benzeyeceksem, o zaman neden şiir yazayım. Öyle değil mi?
Ben onların şiirlerini çok okudum. Artık kendi şiirimden başka şiir okumuyorum. Çünkü artık ben onlara benzemek istemiyorum. Ben Cahit'im, Onun için benim şiirlerim veya yazma tarzım herkesinkinden farklı. Onun için Allah nasip ederse, ben kendi yolumda yeni bir iz yapacağım.Saygılar.
'İNSANBİR YOLCUDUR! YOLCULUK İSE: ERVAH-I ALEM(RUHLAR ALEMİ) DEN, RAHM-I MADER (ANA RAHMİ) DEN, DÜNYADAN, SEBAVET (ÇOCUKLUK) TEN, GENÇLİKTEN, İHTİYARLIKLTAN, KABİRDEN, BERZAHTAN, MAHŞERDEN, MİZANDAN, HESAPTAN, SIRATTAN GEÇİP EBEDÜ-L ABAD'A GİDEN UZUN BİR SEFER-İ İMTİHAN (İMTİHAN YOLCULUĞU) DIR!'
HAYIRLI YOLCULUK KARDEŞİM!
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta