Gece oldu,yumdu gözünü pencereler.
Uyanık iki kişi biri benim biride ıssız sokaklar.
Gözümü alan gece lambası beni seyrediyor sanki...
Kim bu davetsiz misafir.
Yürüyorum sokak ortasında,
Yalnız değilim,can dostum yıldızlar gökyüzünde.
Karanlık bastırıyor,yolun sonu kayboluyor karanlıkta.
Ben nereye mi gidiyorum? Yolun sonu karanlık...
Kayıt Tarihi : 28.6.2009 14:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!