Göçmen kuşlarına döndüm
Her mevsim bir yere kondum
Ne yerim var nede yurdum
Ben bu derdi ondan aldım
Aramızda kara çalı
Çalının dikenli dalı
Yeni değil benim davam
Başından beri kavğalı
Yoktur erkani usulü
Kırar diken için gülü
Gülmedi ki kara bahtım
Felek ile hep küsülü
Efsaneyim eriyorum
Bir meçhule yürüyorum
Kılavuza gerek varmı
Ben sonunu görüyorum
Kayıt Tarihi : 11.2.2020 07:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çıktığı yer, varacağı yerdir insanın...
Yolun sonu başından bellidir yani...
Yine hoş bir mani...
Kutlarım Necla Hanım..
TÜM YORUMLAR (2)