Yolun Sonu Görününce Şiiri - Mehmet İslami

Vakti merhun arzediyor
Yolun sonu görününce
Tecelli i kaza diyor
Yolun sonu görününce

Dokuzyüz altmış yıl doldu
Hicret emri O’na geldi
Bu dünyâ âdemsiz kaldı
Yolun sonu görününce

Mahzun, mahzun bakma öyle
Dün gelmiştin, nere böyle?
Durmak yoktur, insaf eyle
Yolun sonu görününce

Atasözü yerde kalmaz
A. olanın dîn’i olmaz
Dünyâ versen akıl almaz
Yolun sonu görününce

Bacadan duman tütmüyor
Gemi; su aldı, gitmiyor
Yelken, kürek kâr etmiyor
Yolun sonu görününce

Dize kalkmak imkânsızdır
Her azâlar irfansızdır
Kafes yapsan faydasızdır
Yolun sonu görününce

Sinekler burçak yolacak
Enginâr, Patlıcan, Kabak
Nasıl büküyor bir bak
Yolun sonu görününce

Gitmeyebilir de hoşa
Bu sözler denmemiş boşa
İki büklüm oldular bak
Yolun sonu görününce

İnek bile süt vermiyor
Koyunlar seni görmüyor
Küheylânlar köykürmüyor
Yolun sonu görününce

Şahin, bâz bakmıyor söze
Isı vermez, netsen köze
Tad bile yâd olmuş tuza
Yolun sonu görününce

Melekül mevt başa geçer
Emr-i, ile; keser, biçer
Zaman öyle çabuk geçer
Yolun sonu görününce

İSLÂMİ’yim kaldım naçar
Rûh; dâvet alınca kaçar
Sarsılmayan dağlar göçer
Yolun sonu görününce