sevince yaşar insan; ölünce sevemezsin...
Dağlara sığmayan emeller kefene sığar,
Tevhidsiz, besmelesiz her nefes nefse zarar.
Vallahi kuruntu habersiz mi gelir ölüm,
Sermayesiz şefaatsiz göçmek neye yarar?
Ölmem zanneder hain, gafil kör nefs kendini,
Ne zanneder pis sefil cehennem ateşini?
Helâle küsmek hem eziyet nefse hem zulüm,
Yolun sonu ecel nefsim yolun sonu ölüm!
Kayıt Tarihi : 10.5.2025 15:10:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!