Çocuk iken nasılsan büyüyünce de değişmiyor. Bir tek acına acılar ekleniyor.
O zamanda içime atardım, akşam olunca sessiz bir köşede ağlardım.
Hiç bir zaman insan içinde ağlamayı sevmedim. Hep dik durmak zorundaydım. Bu yüzdendir yolun yarısına gelmeden yaşlanmam. İnsan zamanı tüketmeliydi oysa zaman bizi tüketti.
Bakmayın öyle genç göründüğüme her gece ne fırtınalar kopuyor içimde.
Ne depremler oluyor şu yüreğimde bilemezsiniz.
İçim göçük altında, yıkık, harabe
Aldanmayın güldüğüme ağlamamak için ne savaşlar veriyorum.
Sevgi İle Sevgiye Karşı-Etika-164
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Devamını Oku
Aşka gönül ile düşersen yanarsın. Zekâ ile düşersen kavrulursun.
Akıl ile düşersen çıldırırsın. Duygu ile düşersen gülünç olursun.
Aşka düşmezsen kalabalığa karışırsın, ezilirsin.
Sersem sersem bakınıp durma, bir yol seç.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta