Çocuk iken nasılsan büyüyünce de değişmiyor. Bir tek acına acılar ekleniyor.
O zamanda içime atardım, akşam olunca sessiz bir köşede ağlardım.
Hiç bir zaman insan içinde ağlamayı sevmedim. Hep dik durmak zorundaydım. Bu yüzdendir yolun yarısına gelmeden yaşlanmam. İnsan zamanı tüketmeliydi oysa zaman bizi tüketti.
Bakmayın öyle genç göründüğüme her gece ne fırtınalar kopuyor içimde.
Ne depremler oluyor şu yüreğimde bilemezsiniz.
İçim göçük altında, yıkık, harabe
Aldanmayın güldüğüme ağlamamak için ne savaşlar veriyorum.
Sana koşmak istedim sabrım tükendi
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana
Devamını Oku
Takatim tükenmiş gücüm yetmedi..
Sığındım biçare sensizliğime
Resminle konuşup ağladım bugün
Öyle ihtiyacım vardıki sana




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta