Yolun Sonu Şiiri - Dursun Çötoğlu

Yolun sonu

İyi gün dostları yedi bitirdi
Acılar kederler dize getirdi
Gönlüm mutluluğu çoktan yitirdi
Takatim kamadı tükendim işte

Dün yüzüme gülen bugün sövüyor
Ya gölgemde gezen bugün dövüyor
Felekse belalım süründüryor
Yerden kalkamaz oldum tükendim işte

Düştüm bir kere doğrulmaz belim
Sırt çevrildi artık tutulmaz elim
Kapımda Azrail ruhumda ölüm
Kar misali eridim tükendim işte

Ne yaşadım sanki ne de gün gördüm
Hayat yumağını kahırla ördüm
Bir kere doğmuşum bin kere öldüm
Son durağa geldim tükendim işte

Dursun çötoğlu..